نامش معظمي است؛ محمود معظمي. متولد 1331 است. سالياني است که ساکن کاناداست. با همسر و سه دخترش در شهر ونکوور زندگي شادمانه‌اي دارد و مرتب بين ايران و کانادا در رفت‌وآمد است. چندين و چند مدرک دانشگاهي دارد و دوره‌هاي متعددي را در زمينه‌هاي مختلف گذرانده است. حتي همين الان هم به‌طور متوسط ماهي هزار دلار خرج آموختن خود مي‌کند. با اين حال افتخار او به مدارکش، درجات علمي‌اش، تعدّد آنها و اعتبار دانشگاه‌ها و موسساتي که از آنها مدرک گرفته، نيست. مي‌گويد فرض کنيد من يک آدم بي‌سوادم! از من بپرسيد: «آيا خوشبخت هستي؟ آيا از زندگي‌ات راضي هستي؟» اگر با اطمينان پاسخ مثبت بدهم، آن وقت، مي‌توانيد به حرف‌هايم اعتماد کنيد و آنها را به کار ببنديد.
محمود معظمي سال‌هاست که خودش را کاملا خوشبخت مي‌داند. خوشبختي از نگاه او، نداشتن مشکل و دغدغه نيست. او همين الان هم با مسائلي در زندگي‌اش روبه‌روست که شايد يک انسان معمولي را از پا درآورد. اما مي‌گويد مشکل را فقط آنهايي ندارند که الان در گورستان‌ها آرميده‌اند! انسان تا وقتي زنده است، مشکل (يا بهتر است بگوييم مسئله يا مسائلي) دارد که بايد آنها را حل کند. و زندگي يعني همين: لذت بردن از حل مسائل!
همواره لبخند مي‌زند. بسيار آرام و شاد است و با روي باز با ديگران برخورد مي‌کند. البته هميشه اين‌طور نبوده؛ زماني او هم خيلي عصباني مي‌شد، مي‌خواست حرف خودش را ثابت کند، خجول و کم‌اعتماد به نفس بود و با اين‌که در امتحانات کتبي مدرسه نمرات خيلي خوبي مي‌آورد، هنگام امتحانات شفاهي در کلاس دست و پايش را گم مي‌کرد. يک بار در دبيرستان وقتي نتوانسته بود پاي تخته اضطراب و خجولي‌اش را کنترل کند، با معلمش آن‌قدر تند صحبت کرده بود که از کلاس اخراج شد!
آن انسان خجول سال‌هاست که آدم ديگري شده است. چون خودش اين طور خواسته و در اين راه، پشتکاري فراوان داشته است. محمود معظمي حالا در سمينارهايش در برابر صدها و گاه چند هزار نفر مي‌ايستد و با اطمينان به آنها مي‌گويد :
«مي‌توانيد زندگي‌تان را بهتر کنيد! مي‌توانيد آن زندگي را که دوست داريد بسازيد! و مي‌توانيد خودتان را بيشتر دوست داشته باشيد!»
روبه‌روي دوربين تلويزيوني مي‌نشيند و با لبخند و آرامش با ميليون‌ها بيننده‌اي صحبت مي‌کند که برنامه‌هاي او را در سراسر جهان مي‌بينند. او عميقا انسان‌ها ــ هم? انسان‌ها ــ را دوست دارد، و دوست دارد همه را خوشبخت ببيند. براي همين با وجود فعاليت‌هاي فراوان ديگر، بيشتر وقتش را در مکتب کمال صرف کمک به افراد علاقه‌مند مي‌کند. سال 1370 مکتب کمال را تاسيس کرده، و درباره آن در يک جمله چنين مي‌گويد:
«مکتب کمال نگرشي است که مي‌تواند کمک کند آدم‌ها در هر موقعيتي که هستند، بهترين باشند و خوشبخت.»
منبع http://talajooyan.blogfa.com/post/60
درباره این سایت